ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΑ

Η Ελευθερία έγραψε ένα ποίημα για την ελιά.

Η       ΕΛΙΑ

Μικρά σποράκια σαν γεμίζω

μορφή γίνομαι και ανθίζω.

Ο κόσμος με έχει τιμημένη

και από το θεό είμαι ευλογημένη.

Είμαι το ιερό φυτό

με το δικό μου τον καρπό φτιάχνουν λάδι στο λεπτό.

Είμαι τόσο ζουμερή

που με τρώνε ακόμα και οι θεοί.

Το φθινόπωρο όλα τα παιδιά

μαζεύουν τους καρπούς μου με χαρά.

Ταξιδεύω συνεχώς

και ο τόπος που φυτρώνω είναι πεδινός.

Οι άνθρωποι με τρώνε με χαρά

γιατί είμαι μεγάλη λιχουδιά.

Όλα τα υπόλοιπα δέντρα γκρινιάζουν

και συνέχεια προσπαθούν να μου μοιάζουν.